هفته‌ی تلخ اینترنتی

هفته ای که گذشت به دلیل اغتشاشات با قطعی سراسری اینترنت برای ایران رو به رو بودیم. هر چند صدا و سیما تلاش برای عادی سازی و ساده سازی مسئله اینترنت ملی داشت ، اما نکات بسیاری همچنان مجهول مانده است.قطعا هر چیز ملی برای آن ملت همراه با خیر و برکت است. خودروی ملی ، نفت ملی ، اپلیکیشن ملی و چه اینترنت ملی.اما آیا پیاده سازی آن طی یک زمان کوتاه هم به نفع یک ملت است؟ انحصار طلبی چه؟ آیا آن هم به نفع ملت است؟

تصور کنید به جای استفاده از مسیریاب Waze از مسیریاب های داخلی مانند نشان و بلد استفاده کنیم. اتفاقی که در بلند مدت می افتد این است که  با توسعه این اپلیکیشن ها قطعا نیروی کار بیشتری به موازات آن مشغول به کار می شوند و پیشرفت آن ، پیشرفت کشور را به همراه خواهد داشت.

نکته ای که باید به آن دقت کنیم ، نمودار عمر یک محصول است. ما اصولا از برنامه های خارجی  استفاده می کنیم که در جهان به شهرت و یا تعداد نصب قابل توجه ای رسیده اند ، به عبارت دیگر از مرحله تولد و رشد عبور کرده اند و در مسیر بلوغ قرار دارند. اما وقتی یکباره به سمت برنامه های داخلی چرخش می کنیم با اپلیکیشن های مواجه می شویم که هنوز چندی از معرفی آن ها نگذشته است. این تغییر رویه ، در ذوق کاربر می زند و اعتمادش به کل سیستم فناوری اطلاعات ایران خدشه دار می شود.

با حمایت و صبر، قطعا در بلند مدت استفاده از هر نوع کالای ایرانی به نفع تمام مردم خواهد بود.

اما نکته بسیار مهم تری که همیشه در دنیای دیجیتال بعد از جلب توجه کردن ، مطرح می شود ، اعتماد است.به طور مثال در حین بازی ، بعد از دیدن یک تبلیغ یا به واسطه معرفی یک دوست با یک اپلیکیشن سفارش آنلاین غذا مواجه شده اید.بعد از نصب و قبل از اولین سفارش در فضای مجازی مطلبی می خوانید که آن اپلیکیشن را به کلاهبرداری متهم کرده است. هر چند مطلبی که خوانده‌اید مورد تائید نباشد اما به اعتماد شما نسبت به آن ضربه وارد کرده است.

اعتماد بعد از جلب توجه بسیار نکته مهم و کلیدی است. مسئله ای که باعث می شود همیشه دنیای فناوری اطلاعات و تجارت الکترونیک ما تحت الشعاع قرار بگیرد.بعد از فیلترینگ تلگرام پیام رسان های داخلی همانند سروش ، بله ، ایتا، بیسفون  و آی گپ پر قدرت تر از قبل وارد عرصه رقابت شدند.

اما نکته ای که بسیار جلب توجه می کرد عدم اعتماد به این پیام رسان ها به واسطه محفوظ نبودن اطلاعات کاربران بود . در حدی که بیسفون برای تبلیغات محیطی خود به اصطلاح دست به خودزنی می زند.

نگران تیک سوم نباش؟

تیک سوم یعنی علاوه بر شما و گیرنده ، نفر یا سازمان دیگری هم پیام شما را می خواند. در زمان قطعی اینترنت بین المللی زمانی که مجبور به استفاده از موتورهای
جست و جو همانند پارسی جو و یوز بوده ایم بیش از پیش به وجود مدیریتی از جنس خود فناوری اطلاعات پی بردیم. مدیریتی که زیرساخت یک اقدام را با توجه به تعدادکاربر آن ، نیاز جامعه، توسعه آینده آن و هزاران هزار فاکتور دیگر بررسی کند.

ضعف در موارد فوق باعث شده است تا اینترنت ملی به جای یک مسئله افتخار آمیزبه یک کابوس برای کسب وکار ها  تبدیل شود.
عدم دسترسی به موتور جست وجوی گوگل یکی از عواملی بود که بخش اعظمی از ترافیک ورودی را از روی کسب وکارها ربود و هفته تلخی را برای آنها به ارمغان آورد. نبود گوگل و عدم دسترسی به سایت هایی که سرور آن ها در خارج از ایران قرار دارد ضربه مهلکی به بدنه کسب و کارهای استارت‌آپی ایران در این مدت وارد کرد.

تجربه جالبی که برای من اتفاق افتاد انصراف یکی از دانشجویان کلاس دیجیتال مارکتینگ ام بود. در کنار آن به تعویق افتادن کلاس ها و دلهره دانشجویان از آینده رشته‌ای که برای تحصیل و کار انتخاب کردند برای من بیشتر به این آشوب افزود.

در آخر
برای اینکه بتوانیم از اپلیکیشن های ایرانی نظیر پیام‌رسان ها استفاده کنیم باید علاوه بر کارایی مساوی با نسخه خارجی موجود در بازار در بحث اعتماد سازی هم ورود کنیم. اعتماد دنیای دیجیتال مارکتینگ را زنده نگه داشته است. و باید بدانیم اینترنت ملی زمانی مفید است که دردی از دردهای ما دوا کند نه این که خود به دردهای کسب وکار های استارت‌آپ های ایرانی بیافزاید.